Choć brzoskwinia nie jest łatwa w uprawie, gdyż jest mało odporna na trudne warunki klimatyczne (mróz, wiatr, susza, brak słońca) i siedliskowe, wielu z nas chciałoby ją mieć we własnym ogrodzie. Musimy się więc pogodzić z faktem, że będziemy musieli wykonać przy niej więcej zabiegów pielęgnacyjnych.
Brzoskwinia jest także atakowana przez liczne choroby kory, drewna i liści. Najgroźniejszą z nich jest kędzierzawość liści. Wywołuje ją grzyb Taphrina deformans porażając liście, które stają się zgrubiałe i zniekształcone, aż w końcu zasychają i opadają. Porażone drzewa wolniej rosną, słabiej owocują i stają się jeszcze mniej odporne na mróz. Choroba ta wymaga użycia środków chemicznych, tzw. fungicydów. Po opadnięciu liści, w listopadzie lub jeszcze w październiku, spryskujemy całe drzewko 1% roztworem Miedzianu 50 WP, albo Syllitu 65 WP. Oprysk należy powtórzyć 2-3 razy w okresie bezlistnym, czyli na przedwiośniu, do fazy pękania pąka kwiatowego. Zabieg ten wykonujemy w słoneczny, bezwietrzny i ciepły dzień. Aby zapobiec rozprzestrzenianiu się choroby, warto spryskać również sąsiednie drzewka i krzewy owocowe, gdyż na nich także może zimować grzyb. Opadłe liście należy starannie zgrabić i spalić.
