Z osłanianiem roślin na zimę nie można się spieszyć, ponieważ zbyt szybkie osłanianie i ściółkowanie podniesie temperaturę pędów i podłoża, co zachęci rośliny do dalszej wegetacji.
Pierwszy silniejszy mróz na pewno zniszczy pędy, w których ponownie zaczęły krążyć soki. Ściółkę rozkładamy dopiero wtedy, gdy podłoże przemarznie na głębokość kilku centymetrów. Dzięki osłonie ziemia wokół korzeni pozostanie zamarznięta nawet w czasie odwilży. 
Gdy zima zagości na dobre, okrycia będą wymagały drzewa i krzewy wrażliwe na mróz, wiatr i suszę fizjologiczną: klony palmowe, magnolie, pierisy, różaneczniki, azalie, wrzosy i róże oraz młode drzewka owocowe posadzone w październiku i listopadzie.
Niskie korony osłaniamy słomianymi matami, wyższe okręcamy agrowłókniną i związujemy u nasady korony. Pień osłaniamy osobno także słomą lub kilkoma warstwami białej agrowłókniny, która będzie odbijała światło, co zapobiegnie spękaniu kory przy silnym operowaniu słońca na przedwiośniu.
Pamiętajmy, by nie zakrywać roślin zimozielonych materiałami nieprzepuszczającymi światła, ponieważ jest ono potrzebne tym roślinom do stale zachodzącego w nich procesu fotosyntezy.
Wokół korzeni rozkładamy warstwę 10 -15cm kory, trocin, suchych liści w promieniu zbliżonym do średnicy korony lub usypujemy kopczyk z ziemi, torfu, kory wokół pnia. Zimozielone krzewy obficie podlewamy przed nadejściem chłodów, a także zimą podczas odwilży, kiedy ziemia rozmarza częściowo. Zapobiegnie to usychaniu roślin w wyniku niedoboru wody wyparowywanej z liści w procesie ciągłej transpiracji.
Warto także zabezpieczyć przed zimą rośliny iglaste wrażliwe na duże różnice temperatur, ich spadki oraz wysuszające mroźne wiatry. A są to szczególnie: cyprysiki Lawsona, żywotnik wschodni oraz orientalne gatunki sosen. Natomiast odmiany kolumnowe iglaków warto zabezpieczyć przed deformacją ich pokroju wskutek zalegania czap śnieżnych. Obwiązujemy więc formy kolumnowe iglaków sznurkiem w sposób spiralny od dołu do góry nie czekając na pierwsze opady śniegu.
